Wij Nederlanders zijn van de spruitjes: hard werken en doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Maar natuurlijk doen we wèl mee met hippe hypes omdat het moet. En dus zie je in ontelbaar veel Nederlandse huiskamers een Boeddha. Soms zie je een echt prachtig klassiek en oud exemplaar en soms is het er gewoon eentje van de Blokker die ternauwernood de dikke rode kater overleeft die zich in dezelfde vensterbank uitstrekt. De kater knipoogt tevreden naar de passerende voorbijganger terwijl hij de Boeddha in kwestie met zijn dikke rode lijf steeds een beetje verder richting afgrond duwt. De Boeddha kan dus nooit lang stand houden.
Je ruikt de spruitjesgeur achter die Hollandse ramen nog nèt niet en toch heeft het hele plaatje iets geruststellends Nederlands. De emotie lijkt een beetje op de groente van Hak met de immer onvermoeibare Martine Bijl in de hoofdrol. Oprecht, Nederlands relativerend, slaat Hak,of Martine, de spijker precies op de Nederlandse kop. Het kàn net niet of juist wel, maar niemand heeft een hekel aan Martine en dus ook niet aan Hak.
Hoe anders is dat met C1000. De minstens zo onvermoeibare Tineke Schouten is de afgelopen jaren veel te vaak hoogst irritant gebleken. Je voelt dat de commercials een soort hype hadden moeten worden, maar dat niet konden waar maken. Net zoals die Boeddha in een Nederlandse vensterbank niet kan opboksten tegen de (te) dikke rode kater.
Dat zal vast niet alleen aan Schouten liggen, maar ook aan de scripts van het reclamebureau en de hoge frequentie waarmee de C1000-commercials de afgelopen jaren voorbij zijn gekomen. Maar goed, het einde is in zicht en dus gedogen we het C1000-geweld nog even zoals die dikke rode kater dat oneigenlijke ding in zijn vensterbank tijdelijk gedoogt.
Ondertussen komt er nog weer eens een nieuwe Hak-commercial mèt Martine voorbij. Grappig, beetje flauw, maar zonder enige overkill. Hollandse humor met nog nèt geen echte spruitjeslucht. Dat werkt decennia lang, met of zonder rode kater.
BRAND MANAGEMENT
Loading ...